Bir kız çocuğu... Küçücük elleriyle deftere ilk harfini yazarken, Sadece kendine değil, bir topluma ışık olur. Ama hâlâ bazı eller, o kalemi düşürmek için uzanıyor. “Hangi işe yarayacak kız kısmı okuyunca?” diyorlar. Oysa biz biliyoruz ki: Bir kız çocuğu okursa, değişen sadece onun kaderi değil; bütün bir toplumun geleceğidir. Toplumsal cinsiyet eşitliği sadece “kadın-erkek eşit ücret alsın” meselesi değildir. Bu eşitlik, daha çocuklukta başlar: Kızlara “sen sus” denilerek, Okuldan alınarak, Erken yaşta evlendirilerek, “Ağabey okusun, sen evde kal” denilerek… Görünmeyen ama hissedilen bir baskı, onları geride bırakır. Ve bu, sadece onların hayatını değil; Tüm ülkenin gelişimini sekteye uğratır. Bir kız çocuğu eğitim hakkından mahrum kalırsa: Erken yaşta evlilik riski artar. Ekonomik özgürlüğü olmaz. Şiddete karşı çaresiz kalır. Kendini ifade edemez. Toplumda var olamaz. Ama eğitimli bir kadın; Ailesini güçlendirir, Ekonomiye katkı sağlar, Çocuklarını bilinçli yetiştirir, Toplumda söz sahibi olur. Ve işte o zaman, gerçek eşitlik başlar. Peki ne yapmalı? Kırsal bölgelerde kız çocuklarının okula devamı için burslar, ulaşım ve barınma desteği sağlanmalı. Ailelere yönelik bilinçlendirme çalışmaları artırılmalı. Medyada kız çocuklarının başarı hikâyeleri daha çok yer bulmalı. Kadın öğretmen sayısı özellikle dezavantajlı bölgelerde artırılmalı. Şiddet, baskı, ayrımcılık gören kız öğrenciler için rehberlik ve hukuki destek mekanizmaları kurulmalı. Devlet kadar sivil toplum da bu alanda aktif rol almalı. Unutmayalım: Kız çocuklarını eğitimden uzaklaştıran her zihniyet, Yarının doktorunu, mühendisini, öğretmenini, sanatçısını elinden alır. Ve bir ülke, çocuklarının yarısının sesini kısmışsa, Yolun yarısında kalır. O yüzden: Bugün okula gitmekte zorlanan bir kız çocuğu varsa, Yarın toplum olarak biz eksik kalırız. Ama ona sahip çıkarsak, Onu yüreklendirirsek, Önündeki engelleri birlikte kaldırırsak… İnanın, yalnızca o kazanmaz. Hepimiz kazanırız. Çünkü kız çocukları sadece eğitimle değil, İnançla, sevgiyle, destekle büyür. Ve unutmayalım: Bir kız çocuğunun yandığı yerde, Hiçbir toplum aydınlanmaz. Cengiz ÇETİK