Bir öğretmeni hedef alan her saldırı, aslında bir ülkenin geleceğine atılmış tokattır. Son yıllarda eğitim kurumlarında yaşanan şiddet olayları, yalnızca bir kişiye yönelen öfke değildir; toplumun ortak değerlerine de saygısızlıktır. Ne yazık ki velilerden bazıları bir sorunla karşılaştığında, önce anlamaya değil, saldırmaya yöneliyor. Oysa eğitim dediğimiz şey, sabır, saygı ve iş birliğiyle ayakta durur. Dinlemeden, araştırmadan, bağırarak ya da vurarak çözüm arayan her hareket, çocuklara da en kötü örneği verir: şiddetle sonuç alma alışkanlığı. Yakın zamanda bir anaokulunda yaşanan olay bunun acı bir örneği oldu. Bir veli, çocuğunun okuldan kaybolduğunu düşünerek öfkeyle öğretmenin üzerine yürüdü. Kadın öğretmen, gün boyu sabırla ilgilendiği öğrencinin velisi tarafından tehdit edildi, aşağılandı. Oysa olaydan sonra yapılan incelemede, çocuğun tek başına evine yürüyerek gittiği ortaya çıktı. Gerçekler öğrenildiğinde geriye sadece saygısızlık, şiddet ve kırılmış bir öğretmen kalmıştı. Unutulmamalı: Öğretmenler robot değildir. Onlar sabırla, sevgiyle geleceği yetiştiren insanlardır. Bir kelime öğretmek, bir çocuğun hayatına dokunmak, kutsal bir emektir. Bu emeğe saldırmak, aslında çocukların yarınlarını yıpratmaktır. Velilere sesleniyorum: Çocuğunuzu gerçekten korumak istiyorsanız, önce öğretmenine saygı duymayı öğretin. Çünkü öğretmen sizin çocuğunuza sadece bilgi değil, insan olmayı da öğretir. Şiddetle değil, saygıyla büyüyen çocuklar bu ülkenin umududur. Topluma sesleniyorum: Öğretmene yönelen her saldırı karşısında sessiz kalmak, geleceğe sırtını dönmektir. Sessiz kalmayın. Bu meslek, alkıştan çok korumaya ihtiyaç duyuyor. Cengiz ÇETİK