Bazen Dip, Yeni Başlangıcın Eşiğidir.
Bazı hikâyeler bitmez, çünkü insan aynı dersi almadan sayfayı kapatamaz.
Hayat, çözülmeyen her duyguyu yeniden önümüze koyar; ta ki biz fark edene kadar.

⸻
Bir gün, bir danışanım seans sırasında tükenmiş bir ses tonuyla konuşmaya başladı.
Cümleleri neredeyse duyulmayacak kadar yavaştı:
“Hocam… neden hep aynı şeyleri yaşıyorum? Aynı insanlar, aynı acılar… hep aynı hikâye sanki.”
O an içimden şu geçti:
Bir “tekrarlayan döngü” daha…
Yani, kişinin farkında olmadan aynı kalıba, aynı ilişki biçimine, aynı duygusal role geri dönmesi.
Zihin, çözülmemiş duyguları yeniden sahneye koyar; kişi bu döngünün “içine alınır”.
Sanki görünmez bir el, onu hep aynı yerden yakalayıp aynı sahneye taşır.
Hayat bazen aynı problemi karşımıza defalarca getirir.
Çünkü orada hâlâ çözümlenmemiş bir şey vardır.
Bir bağ, bir duygu, bir eksik kapanmamışsa; hayat o yeri onarmadan ilerlemez.
Biz “neden yine aynı şey?” deriz ama o aslında “henüz öğrenmedin” der.
Yorgunluk çoğu zaman “bırak” sinyali değildir, “dinlen” sinyalidir.
Çünkü sinir sistemi tükenmiş bir haldeyken, sağlıklı karar veremeyiz.
Sağlam bir özbenlik; yorgunluğu bırakmakla karıştırmaz.
Dinlenir, düşünür, gözden geçirir.
Ve yeniden başlar.
“Bazen dip, yeni başlangıcın eşiğidir.”
Hayat, seni yeniden başlatmak için önce durdurur.
Belki bir ilişki, bir iş, bir şehir, bir dostluk biter ama aslında hiçbir şey gerçekten bitmez.
Çünkü her bitiş, yeni bir çözülme alanıdır.
Ve unutma… “Hayat düğümü çözmeden ilerlemez.”
Bir sorun tekrar ediyorsa, bir his sürekli seni aynı noktaya getiriyorsa, orada çözülmeyi bekleyen bir düğüm vardır.
Belki cesaret, belki kabullenme, belki de sadece biraz dinlenme ister.
“Hayat, bizden kusursuz olmamızı değil; farkında olmamızı ister.”
Yorulduğunda dinlenmeyi dene, bırakmayı değil.
Çünkü belki de tam o anda, yeni bir hayat başlıyordur.
⸻
Aile Danışmanı Zeynep Dereli | Sosyolog