Kadın, toplum içinde yerine göre farklı konum ve değerini alır. Her toplumun inancına, geleneğine göre ayrıcalığı ya da baskısı ön plana çıkar. Ne yazık ki en fazla mağdur olanlarda hep onlar oluyor; zayıf ve korunmasız olarak düşünüldüğü için olsa gerek…   Yeri gelince kadını bir ana olarak görüp ‘Cennet anaların ayakları altındadır.’ Deyip göklere çıkarırken, aynı kadını eksik görüp, dışlamaya çalışmak; evinden çıkma hamileysen, saçını açma namusluysan, gülme kadın halinle herkes içinde bakma vb. örneklerini çoğaltacağımız aşağılama ve dışlama ile değersizleştirmeye çalışmak artık günümüz dünyasında kabul edilemez.   Hangi toplumda olursa olsun bilimle ve akılla çelişen ve bir insanı aşağılayan hiçbir söz kabul edilemez. Hangi inançtan olursa olsun. Aksi davranış, akla ve mantığa aykırıdır.   Bir kadının ve erkeğin evleninceye kadar ayrı bir hayatı olur, çocuklarla güçlenir, perçinlenir. Ama bazen bu bağlar zayıflar, yollar ayrılır ve herkesin artık ayrı kendine özel yeni bir hayatı olması beklenir. İşte buradan sonrası bazen kâğıt üzerindeki gibi olmuyor ne yazık ki… Erkek,  ayrıldığı kadını ölünceye kadar namusu görüp, başkaları ya da yeni hayatını kabullenemez kör bir inanış ve zihniyete kapılıp kötülük etme hakkını kendinde görüyor. Hele bir de çocukları varsa…  Erkek yeni bir hayat kurmakta kendince sakınca görmezken, kadına öyle bir hak tanımaz çoğu kez. Ayrılınca evlenmeden önceki gibi ona özel yeni bir hayatı olduğunu içine sindiremez. Şiddetin her türlüsünü yapmaya çalışır. Üstüne üstlük kendini destekleyen sözlerle cesaret alarak, öldürmeye kadar cesaret edebilir. Koruyamıyoruz; başvuruları, şikâyetleri ciddiye alıp gerekli tedbirleri almayarak. Kadın sığınma evlerinde göstermelik belli bir süre tutarak, “İşte koruyoruz.” Mesajı vermeye çalışarak.  Kadın defalarca başvurduğunda sizce; savcısı, hâkimi, polisi güvenliği için hangi tedbirleri alır? Çoğu kez, ‘uzaklaştırma’ kararıyla uzaklaşmayanların yüzünden kadınların hayatlarının karartmasıyla son bulur. Üstüne üstlük, geçmişinde suçları kabarık olanları ‘iyi hal’ gibi indirimlerle çıkmalarına fırsat tanıyıp, toplumda yeni suçlar işlemelerine fırsat tanınarak, ‘kadın’ sözde korumalı, her an ölüm tehlikesiyle yaşamını sürdürmeye çalışmaktadır. Yetkilerin bir de “Avrupa’da öldürülen kadınlar, bizdekinden fazla.” Gibi yakışmayan sözleri de yaralamaktadır. Kadının başka yerden az ya da çok öldürülmesi yarışı, kıyaslaması yapılamaz. Her canlı gibi, kadınlarımızda toplumda aşağılanmadan, başı dik yaşama hakkına sahiptir. Bu hak, hiç kimse tarafından gasp edilemez. Biz adalet olarak, güvenlik olarak, anne baba olarak, kardeş, sevgili olarak kadınlarımızı yaşarken koruyamayacak mıyız? Ölünce mi koruyacağız kadınlarımızı, dedirtmeyelim? Kadınlarımızı ölünce değil, yaşarken korumaktır asil davranış. Kadınını koruyamayan toplum, özgür yaşamdan söz edemez. Kadının özgürlüğü kadar, toplum özgürdür. O halde özgürlüğümüzü yok ettirmeyelim… Cengiz ÇETİK