Hiç düşündünüz mü özgürlük nedir? İnsan nasıl özgür olur? Bir kuşun çırptığı kanat mıydı özgürlük? Ya da istediğin an müziği açıp dans etmek miydi? Ya da belki de hayal ettiğin şeyi gerçekleştirmekti özgürlük. İnsan özgür yaşamak ister daima şu dünya hapishanesinde. Özgürce nefes almak, özgürce dans etmek, özgürce yemek yemek, özgürce dışarı çıkmak... Bugün kanunların bir insana verdiği en ağır cezadır özgürlüğünü elinden almak. En ağır suçluya verilecek ceza olarak seçilmiştir müebbet hapis cezası. Öyle ki bir insana en fazla zulüm veren ceza da budur işte. İnsan bir kafese koyulamayacak kadar düşkündür özgürlüğe. Özgürlüğün simgesi olan kuşlar bile girer de o kafese insan giremez işte. Peki bu denli önemli bir insanî hakkı kısıtlamak ne kadar insanî kabul edilebilir sizce. Evlendiği insanı hayat arkadaşı değil de evine kapanmış bir köle yapmak ne ölçüde insanî idi? İnsanı diğer canlılardan ayıran en önemli özelliği bilincidir ve bu bilinç ona asla kafeste yaşamı layık görmez. İnsan bilinci sürekli uçmak isteyen bir kuştur; özgürce istediği yere istediği zamanda. Onu bu özelliği dünyaya hakim canlı türü yapmıştı belki de. Peki bu özgürlük nerede sona ermekteydi? Bu sorunun en net cevabı biraz klişe ama asla şaşmayan o cevaptı yine: başkasının özgürlüğünün başladığı yerde senin özgürlüğün biter. Bu sadece sıradan bir söz olmaktan çok uzak olup bu söz modern hayatın işleyişinin altın kuralıdır. Evet başkasının özgürlüğünün başladığı yerde senin özgürlüğün biter çünkü özgürlüğünü kendi sınırları içerisinde yaşamalıdır insan. Senin şahsi sözde özgürlük anlayışın başkasının özgürlüğünü yani insanlığının en değerli hazinesini elinden alıyorsa seninki özgürlük değildir. Kendi özgürlüğün sana başkasının özgürlüğünü kelepçeye vurma hakkı vermez. Bu hakkı aldığını düşünüyorsan bile bu özgürlük değil ancak ahmaklıktır. Gökte uçan kuş kadar özgür kalın hep, kafesteki kuş olmayın... Safiye Memiş