'Seni Kendimde Görüyorum Baba'

Ne günlerdi, seninle yaşadığımız günler

Gündüzümüz başka, gecemiz başka

Sevincimiz başka, üzüntümüz başkaydı

Bazen öfkeyle, bazense sevecen bakardın

İnişli, çıkışlı ilişkilerimizde bile

Gözlerinde, saklıydı sevgin.

Hep

En iyisini isterdin bizden

Hataya, yanlışa tahammül edemezdin

Gururlu ve idealisttin

Sanatkar, öğretmen, sporcu

Hepsinden önemlisi

Babamdın, babam.

Acılarınla, dertlerinle yaşadın

Yıllar yılı

Kah güldü yüreğin, sevinçten

Kah içtin derdinle, üzüntüden

Yine de vazgeçilmezdi

Hayattaki varlıkların

Çocukların ve eşin.

Büyüdüm

Baba oldum

Anladım şimdi seni

Daha iyi baba

Büyüdükçe çocuklarım, hayatta

Sevinçler, üzüntüler

Hep, aynı yerde

Şimdi, bir başka dünya bana

Seni görüyorum kendimde baba.

Çocuklarımın davranışları bana

Sana olan, davranışlarım sanki

Tepkilerimde, aynı sen

Seni görüyorum kendimde baba.

Anlaşılmıyor, dolaşıyor dilim bazen

Kızıyorum, yanlış gördüklerime

Yalnızlaşıyorum birden, kalabalıkta sanki

Seni görüyorum kendimde baba.

İstediklerini alamadıkça, elimde olmadan

Eziliyor içim, ağlıyorum sessizce bir köşede

Ne kadar zormuş?

Baba olmak, baba...

Susuyorum

Haklı haksız tepkilere

Kendimi tutamıyor, ağlıyorum

Hıçkırıklar, düğümleniyor boğazımda

Gözyaşlarım karışıyor, burun akıntılarına

Duygularım

Düğümleniyor yüreğimde

Seni görüyorum kendimde baba.

Korkularım, kederlerim gözlerimde

Düşündükçe seni

Seni görüyorum, kendimde

Hatam olduysa, sana karşı

Affet babam, babalığınla

Kocaman baba yüreğinle...

Cengiz Çetik.17.06.2007-Finike.